BIOGRAFIA
Przekład polski biografii:
Dominic Neill James Carter, urodzony 4 sierpnia 1974 roku w Londynie, jest brytyjskim saksofonistą jazzowym.
Carter rozpoczął grę na saksofonie w wieku dziewięciu lat. Studiował w Royal Academy of Music w Londynie i był członkiem National Youth Jazz Orchestra w latach 1992-1994. W 1995 dołączył do zespołu trębacza Guy Barkera. Grał również z Stanem Traceyem, Johnem Dankworth, Humphreyem Lytteltonem, Joe Locke, Clarkiem Terrym, Billym Higginsem, Cedarem Waltonem, Redem Rodneyem, Jimmym Heath, Clarkiem Terrym, Ronnie Scottem i Bennym Goodmanem.
W 1997 Carter wydał swój debiutancki album solowy "Out of Nowhere". Od tego czasu opublikował kilka albumów, w tym "The Dark Side of the Mood" (1999), "When Dragons Dream" (2001) i "Chasin' the Dragon" (2003). W 2007 wydał album koncertowy "Live at the 606 Club", nagrany w londyńskim klubie jazzowym 606.
W 2003 i 2004 roku Carter został uhonorowany tytułem najlepszego brytyjskiego saksofonisty jazzowego w British Jazz Awards. W 2006 roku został uznany muzykiem roku w Parliamentary Jazz Awards.